Bloemkoolstructuur geeft een dorps karakter aan de Hilversumse Meent
Ad Pels (77 jaar) zit aan zijn eettafel met uitzicht op een prachtige tuin. Ad is geboren in Bussum en in zijn hele leven maar één keer verhuisd; naar de Hilversumse Meent.
Toen er nog niets was
Ook voordat de bouw van de Meent in 1982 startte was Ad hier al bekend. Hij heeft 38 jaar in Weesp en ‘s-Graveland gewerkt bij een chemisch farmaceutisch bedrijf. Tijdens de fietstocht van en naar zijn werk, reed hij door het toenmalig natuurgebied dat in beheer was van de Erfgooiersvereniging Stad en Lande. “Ik fietste al door de Meent toen er nog niets was”. In 1983 verliet hij het ouderlijk huis en verruilde het voor een 10 jaar jonge woning in de Hilversumse Meent.
Sociale cohesie
Toen Ad 60 jaar oud was ging hij met pensioen. “Ik was één van de laatste met zo’n mooie pensioenleeftijd”. Maar stilzitten heeft hij nooit gedaan, integendeel. Hij nam plaats in de adviescommissie van wijkcentrum De Kruisdam en daarna in het bestuur van de stichting. Voor Meent Cultureel organiseert hij 3 keer per maand een live concert in het wijkcentrum dat volgens de stichting toegankelijk moet blijven voor mensen die het minder breed hebben. “Het wijkcentrum is héél belangrijk. Voor veel mensen is een evenement of etentje hier hét uitje. Het blijft wel een houtje-touwtje gebouw, omdat er een stuk aangebouwd is. Je zou eigenlijk één hele grote zaal moeten hebben die multifunctioneel is.”
De groengordel: Rust, ruimte en sociale verbinding
Ad is inmiddels 77 en ondanks de leeftijd moet je toch in beweging blijven, vindt hij. Een wandeling in de groengordel is favoriet en iets van elke dag. Daar komt Ad altijd wel iemand tegen die hij kent en maakt dan een praatje. Er liggen ook mooie herinneringen aan vroeger. Toen kwam hij hier namelijk met zijn kinderen. Zijn zoon, die nu schuin achter hem woont, is toen hij klein was eens met zijn autoped het water in gereden. In het ondiepe gedeelte weliswaar, hij kon er gelukkig zelf weer uitkomen. “Dus dat vertellen we nu aan onze kleinzoon: Kijk, daar ging papa erin.” lacht Ad.
Het dorpse karakter door de bloemkoolwijken
Voor Ad is de Hilversumse Meent uniek door haar bloemkoolstructuur die het een dorps karakter geeft. In Kerkelanden ziet hij enigszins een vergelijking met de hofjes. “Je hebt daar natuurlijk ook sociale bindingen zoals een wijkcentrum, maar of ze dat dorpse gevoel in dezelfde mate hebben als hier, dat weet ik niet. De Meent is echt een hechte gemeenschap.”
Blijft de Meent zoals hij is?
Ad denkt dat er in de toekomst niet veel zal veranderen in de Meent. De omliggende natuur is in beheer van Natuurmonumenten, daar mogen ze niet bouwen. “Je woont bij de bossen, bij de weilanden, dicht bij de snelweg, je kunt overal naartoe.”
De huizen zijn zoals ze zijn en los van verduurzaming verandert daar in de toekomst volgens hem waarschijnlijk amper iets. Ad ziet dat er langzamerhand generaties verdwijnen uit de Meent; er verhuizen oudere mensen die hier niet door kunnen stromen naar een passende woning. Dit is volgens hem wel jammer want die mensen verliezen het grootste deel van hun sociale leven dat hier is opgebouwd. “Het zou fijn zijn als ik hier altijd kan blijven wonen.”
