Een leven lang verbonden met Kerkelanden
Jan Pieter Führen werd geboren in Kerkelanden in een tijd waarin er naar eigen zeggen nog ‘niets’ was. Samen met zijn gezin woonde hij in een houten huis, omringd door uitgestrekte weilanden. “Hier had je alles,” vertelt Jan Pieter.
“We konden hier spelen, we konden hier hutten bouwen, de hele school speelde altijd bij ons.” Het was een tijd van onbegrensde mogelijkheden voor de kinderen. Voordat ze konden ravotten, moesten eerst de stallen schoongemaakt worden, want de familie Führen hield dieren zoals varkens en pony’s. Daarna mochten de kinderen vrij hun gang gaan. “Vrijheid, blijheid,” herinnert Margreet zich glimlachend. De motor van vader werd stiekem onklaar gemaakt, en zo haalden ze het ene kattenkwaad na het andere uit.
Een nieuw tijdperk voor Kerkelanden
In 1967, toen Jan Pieter 21 jaar was, begon de eerste bouwperiode in Kerkelanden. Zijn leven veranderde drastisch toen zijn gezin hun huis moest verlaten om plaats te maken voor nieuwe woonwijken. Het was een moeilijke tijd; hij had eerst weinig zin om in een ‘normaal’ huis in diezelfde wijk te gaan wonen. “Het voelde alsof ik alles achterliet.’’ Maar na verloop van tijd raakte hij gewend en ontstonden er ook mooie nieuwe herinneringen, zoals aan de sporthal in Kerkelanden.
Een plek vol nostalgie
Iedereen die in Kerkelanden woont, herinnert zich nog wel de oude sporthal. Het was een levendige plek waar mensen samenkwamen om te sporten en plezier te maken. Maar dan kwam dat verschrikkelijke nieuws: “De sporthal staat in brand.” Voor de bewoners van Kerkelanden was dit een enorm verlies. zegt Jan Pieter met een weemoedige glimlach. De warme sfeer van die plek heeft sindsdien geen enkele andere locatie kunnen evenaren.
“De sporthal van Kerkelanden. Je kon er heerlijke saté eten en het was daar beregezellig,”
Verbondenheid in het hof
In hun huidige hof hopen Jan Pieter en Margreet samen met de buurtbewoners op een eigen jeu-de-boulesbaan. Er worden gesprekken gevoerd met de gemeente om dit te realiseren. Jan Pieter heeft voor de hele straat een houten bartafel gemaakt met bijpassende stoelen, waarin de namen van alle bewoners zijn gesneden. Het is een uniek gebaar dat de verbondenheid in de buurt versterkt. “Het is een plek geworden waar we echt samenkomen.’’
Een kop koffie bij Siësta
Elke vrijdagochtend gaan Jan Pieter en Margreet even naar Siësta, een gezellige koffiecorner in het bekende winkelcentrum van Kerkelanden. Daar genieten ze van een kop koffie en maken ze een praatje met andere buurtbewoners. “Het is een fijn moment om de week mee te beginnen.’’ Soms maken ze een ommetje naar de drogisterij van hun dochter, die zich in hetzelfde winkelcentrum bevindt. Het zijn de kleine rituelen die het leven in de wijk bijzonder maken.
Een leven lang verbonden met Hilversum
“Ik zal je vertellen, ik heb honderden kilometers per jaar gereden met de vrachtwagen in Nederland,” vertelt Jan Pieter. “En elke keer als ik de Vitus in de verte zag, wist ik: ‘‘Nou ben ik toch in Hilversum.’’ Dat is mooi.” Voor Jan Pieter en Margreet is Kerkelanden niet zomaar een plek. Het is een thuis vol herinneringen, een wijk waar ze hun leven hebben opgebouwd en waar ze nog altijd met trots en plezier wonen.
