Trots op de Riebeeck

Malika Boukhris (58) kwam in 1973 vanuit Casablanca naar Nederland. Sinds 1990 woont ze met haar man en vier kinderen in Hilversum, en vanaf 1995 in de Riebeeck in Zuidoost.  

Malika’s betrokkenheid

Ze is niet alleen een betrokken buurtbewoner maar ook gemeenteraadslid. “Ik ben hiervoor gewoon van de straat geplukt. Geen politieke opleiding. Gewoon vanuit het hart luisteren, meedenken en meedoen.” Malika zet zich actief in voor verbinding in de wijk. “Ik zet me in voor alle Hilversummers en in het bijzonder voor de Riebeeck.”

Schaamte maakte plaats voor thuis

Toch was die betrokkenheid niet altijd vanzelfsprekend. Toen Malika hier net kwam wonen, had de wijk het zwaar. Het was verloederd. Veel zwerfvuil, achterstallig onderhoud, flats in slechte staat. Er was een tijd dat je je gewoon schaamde.” Ze vond het moeilijk om aan anderen te vertellen dat ze in de Riebeeck woonde. Inmiddels is dat compleet veranderd. ‘’Ik ben hier echt thuis.” “Ik zou eigenlijk nergens anders willen wonen.’’

Samen bouwen aan een wijk

Malika ziet hoe belangrijk het is dat ouderen onderweg even kunnen uitrusten. “Bankjes zijn geen luxe, het zijn rustpunten, en ontmoetingsplekken.” Ze pleit voor het behoud van dat soort voorzieningen en doet daarom mee aan de wijkschouw.  

Blij met de ontwikkelingen

Ze is blij met hoe de wijk vooruit is gegaan. De flats zijn opgeknapt en voorzien van kunstwerken op de gevels. “Kinderen noemen het ‘de flat met de oortjes’, dat is herkenbaar en levendig.” Ook de plantsoenen en speeltuinen zijn verbeterd.  “Er is meer verbinding in de wijk.’’

Vooruit met elkaar

Malika begrijpt dat er nieuwe flats nodig zijn, ook al gaat dat soms ten koste van het groen tegenover haar eigen huis. “Er is een wooncrisis. Jongeren moeten ergens terecht kunnen. We moeten vooruit. En tegelijk: als we dat samendoen, mét elkaar, dan blijft de ziel van de wijk intact.”