Villa Hestia – De Wedergeboorte van een Gooise Dame

Aan het begin van de Utrechtseweg, waar de lommerrijke lanen zich openen naar het zuidelijke groen van Hilversum, staat een dame uit vervlogen tijden. Villa Hestia, gebouwd in 1881, rust statig tussen bomen en herinneringen. Wat ooit begon als een investering in een lapje bosgrond, groeide uit tot een huis met een ziel, waarin meer dan een eeuw aan verhalen fluistert tussen de muren.

Overeem

De eerste die Hestia tot leven bracht was Hendrik Overeem, een Amsterdamse meubelmakelaar. Hij kocht het land op een koude februaridag in 1881 en besloot er meer mee te doen dan het gewoon te bezitten. Hij plantte er een droom: een elegante villa voor zijn gezin, zonder naam nog, maar vol toekomst. Overeem en zijn vrouw Rebecca trokken er in met hun drie kinderen, en al snel vulde het huis zich met leven. Maar zoals dat gaat, ook met verlies. Rebecca overleed zeven jaar later. Hendrik hertrouwde, maar zijn eigen levenspad eindigde vroeg – in 1891 stierf hij op zestigjarige leeftijd. Hestia, hoewel nog naamloos, bleef achter, wachtend op haar volgende hoofdstuk.

Barbé

Dat kwam met Marinus Barbé, suikerraffinadeur uit Amsterdam, die het huis kocht en uitbreidde. Met twee tantes, een neefje en nichtje in huis, moet het een huis vol stemmen zijn geweest – en wellicht ook drama, toen Barbé met een van de tantes trouwde en de ander vertrok. Hij liet een koetsierswoning bouwen en gaf Hestia de grandeur van een landgoed. In 1907 ging Hestia opnieuw in andere handen over, ditmaal naar cacao-industrieel Dirk Blooker, die het gebruikte als zomerverblijf – een statussymbool tussen de dennen.

Maas

Het langste hoofdstuk in Hestia’s geschiedenis werd echter geschreven door de familie Maas. Vanaf 1915, toen Melina Elzinga de villa kocht, raakte de familie drie generaties lang met het huis verweven. Johannes Maas, farmaceut en zakenman in Indië, gebruikte het huis als uitvalsbasis tijdens zijn reizen naar Europa. Zijn zoon Bob zou later de Olympische zeiler worden die brons won in Kiel en Torquay. Hestia was zijn anker. Maar met de jaren werd de villa eerder opslagplaats dan woning, de glorie verbleekte, en tegen het eind van de twintigste eeuw stond Hestia verlaten, verkleumd onder een sluier van verval.

Totdat – als een feniks – Hestia opnieuw tot leven kwam. In 1997 werd het huis gekocht door Bohemen Beheer, met het plan tot restauratie in plaats van sloop. Architect Paulus van Vliet blies de villa haar oorspronkelijke lichtgele kleur terug in het leven, reconstrueerde het vernielde glas-in-lood, herstelde het trappenhuis met Indische motieven en gaf Hestia een nieuwe functie: een stijlvol kantoor. Sindsdien waakt ze opnieuw over de Utrechtseweg, een tijdloze getuige van Hilversums historie.