HILVERSUM
Vondelschool
Lieflijk in de luwte
In de tuin van het Roland Holstcollege verschuilt zich de Vondelschool. Twee schrijvers achter elkaar. Adriaan Roland Holst was een romanticus. Hij ging in Hilversum naar de HBS. De school die nu naar hem is vernoemd. Waarom eigenlijk? Om maar iets te noemen, de tekst op het nationaal monument op de Dam is van hem. Eén zin daaruit: “Maar geest brak wet en stelde op de geslagen bres de mens. Uit die eersteling daalden de ontelbaren.” Een strijdbare romanticus pur sang.
En Vondel in de Middeleeuwen verzette zich tegen de heersende klasse, die Johan van Oldebarneveldt vermoordde.
Twee schoolgebouwen met een monumentenstatus omdat hun architecten de wereld een beetje mooier wilde achterlaten. De Vondelschool is van ‘onze’ eigen Dudok.
Als je aan komt lopen ziet het er meteen haast statig uit: Een groot vlak met ramen aan de rechterkant -dat moet de gymzaal wel zijn- en links een lage rij ramen met kleine blauwe pilaartjes: dat zullen de lokalen wel zijn. Maar daar tussenin: een prachtige halfronde deur, met oranje als een zonsondergang en omringd door blauwe tegeltjes als een onbewolkte lucht. Boven die deuren verheft zich de hoge glazen pui met slanke oranje roeden tussen de ruiten. Licht en lucht als eerste levensbehoeften voor het onderwijs. Daar ga je graag naar binnen om te leren!
Eenmaal binnen valt direct de enorme hal op: hoog, licht, imposant. Maar door het gebruik van veel kleuren niet overweldigend, haast intiem. De gang naar de lokalen is licht, door een rij ramen aan de linkerkant waarachter je de kleine blauwe pilaartjes weer ziet. De lokalen aan de rechterkant hebben grote ramen, doorlopend vanaf een lage vensterbank. De ramen kunnen ook open, Dudok had in gedachten een openluchtschool te maken, zoals in Utrecht door architect Maas. Dat is niet helemaal doorgegaan. Maar de ruimte die hij creëerde in het gebouw maakt toch een open indruk.
Tussen het hoofdgebouw en de Schuttersweg staan de verkleedruimtes voor de gymnastieklessen, die buiten in het Corversbos werden gegeven.
Er zijn veel typische Dudokiaanse details in het fraai gerestaureerde gebouw die opvallen, maar een is wel heel bijzonder: een klein onopvallend zijdeurtje, bij wat vroeger de fietsenstalling was, krijgt van Dudok een enorme luifel. Omringd door wat halfhoge muurtjes en ondersteund door een rood rank pilaartje sneak je hier met een gerust hart naar binnen.
Gemeentelijk Monument
Foto’s
Bekijk het portret met onze ambassadeur
Verhalen
Vorstverlet
In het (aanbevelingswaardige) archief Gooi en Vecht Historisch ligt nog een logboek ter inzage van de opzichter van de bouw.
Op maandag 17 december 1928 wordt een aanvang gemaakt met de werkzaamheden, zo valt daarin te lezen. Doch: “van ongeveer 31 januari tot en met 14 maart niet gewerkt vanwege de strenge vorst. Alleen door de betonvlechter in deze periode gewerkt aan het klaarmaken der vlechtingen voor betonbalken en kleine vloertjes.”
Anderhalve maand vorst! Kom daar nu eens om…